20Ten: De kleur Wit
Niet iedereen die wel eens liedje van Prince heeft gehoord is ook meteen een Prince fan. In 1986 kwam de single ‘Kiss’ uit waarna de LP Parade volgde. De eerste keer dat ik nummers van Parade hoorde was ik in de bar van Paradiso. Dol enthousiast begon ik over Prince. Een jongen tegenover mij vroeg zich geïrriteerd af; "En nu hou je ineens van Prince?". Hij doelde op mijn vorige liefde, de punk en begreep de overgang naar Prince niet helemaal.
De hoes van Parade is geheel in zwart/wit gedeeltelijk een verwijzing naar vervlogen tijden. Dat is ook terug te horen in de muziek. Een bonte collage van allerlei stijlen als Jazz, Musicals en nog veel meer. Een artistieke schok. Een openbaring. En dan zwijgen we nog over de gelijknamige live tournee. Dat is 24 jaar geleden. Na het hoogtepunt ‘Parade’ trad langzaam maar gestaag het verval in. Ik als Prince fan bleef gewoon alle cd’s en bootlegs kopen en ging naar de concerten. en zag nog overal lichtpuntjes.
1999 - Rave into the joy fantastic De enige overeenkomst met Parade is dat de achtergrond van de cd-hoes wit is Het totaal is meer dan de som der delen ‘Rave’ is een optimistische plaat het geluid is helder, verfrissend en dat past ook bij de lichte hoes. Het verheven hoogtepunt van Rave: ‘Strange but true’. Er wordt niet gezongen in dit nummer, ook niet ge-rapt. Prince lijkt een zelfverzonnen bijbeltekst op te zeggen. Daaronder ontvouwd zich een heftig swingende funk begeleiding. Het liedje wat iedereen moet horen.
2010 - 20Ten
De achtergrond van de CD hoes is wit.
De composities euh... tja
De productie perfect
De arrangementen vrolijk en pakkend
De plaat is één geheel
Hij kan het nog.
HIJ KAN HET NOG!
