Ik heb al een tijdje een zwak voor Anouk. Niet zozeer vanwege haar muziek, alhoewel ik vind dat ze een hele goede, krachtige stem heeft.  Maar het gaat om haar uiterlijk. Ik was deze zomer op Parkpop. Een nadeel van ouder worden is dat ik niet meer tegen grote mensen massa's kan. Parkpop was druk. Erg druk. Anouk was de slot act. Terwijl er een onbetekenend bandje op het  podium stond, gaf de licht krant er boven knipperend aan; 17.00 uur "ANOUK".  Ik was ineens ontroerd en trots. Dat zo’n apart, Haags meisje de uitsmijter zou worden van Parkpop.  Langzaam werd het vijf uur. In een heftige, alternatieve clip zag ik haar dansen met weinig kleren aan. Op een recente foto was ze dik met rockabilly haar. Ze had ook nog verkering met de zanger van de Postmen. Het concert begon. Ze begroette het publiek met een grappig, Haags accent. Ze kroop achter de Piano. Droeg een rode pet met een vrij grote  klep wat mijn blik op haar gezicht helaas verhinderde. Haar rode leren jackje stond wel weer goed, en haar strakke jeans ook. “Zingen kan ze wel", zei een Haagsche dame die naast mij stond. Na een paar nummers had ik het wel weer gehoord en wilde vertrekken. De vriendin met wie ik was keek me teleurgesteld aan. “Ga je nu al weer weg” leek ze te zeggen. Gelukkig was ze samen met haar vriend en bleef dus. Tijdens een krachtig "Nobody's wife" stond ik al bij de bushalte. Even later hoorde ik dat Anouk zwanger was.  Het voelde alsof de deur naar Anouk, die toch al op heel klein kiertje stond, nu definitief dicht was gevallen. En dan ineens de foto in de kranten van een zwangere Anouk, met donker haar in een staart. Ze had net een prijs gewonnen en trad op. Wat een stijlvolle schoonheid die Anouk. Ze blijft  me verassen. Ze heeft iets “anarchistisch-ondeugends”. Zou ze dat ook in mij zien als ze biels.nl bekijkt? Ik vrees van niet. Misschien is een Jazz CD een goede, volgende stap voor deze Haagse diva. Dan hebben we wellicht iets om over te praten.