We gingen samen koken. Ik mocht de 'wilde' champignons schoonmaken. Een bepaald soort champignons waar nog een laagje aarde op zit. Ik mocht ze niet onder de kraan houden want dan gaat de smaak eraf zei ze. Mijn meisje was trots op haar pas schoongemaakte keuken met zwart marmere tegels. Het zag er kraakhelder uit. Ik kreeg het dunne schilletje aarde er niet af met het aardappelschilmesje. Na enige tijd besloot ik het vergiet met wilde champignons toch onder de kraan te houden. Het meisje werd ineens heel kwaad. "Ik zei nog zo, niet schoonmaken met water!". Ik keek haar enigszins beduusd aan. Vlak daarna was ze weer heel lief. De volgende ochtend wilde ze naar het praatprogramma 'Buitenhof' kijken. Na een kort nachtje kon ik me moeilijk concentreren op politieke kwesties. Het meisje moest nog wat klaarmaken en ze liep tijdens uitzending naar de keuken. Er verscheen een andere spreker en even later kwam ze terug. Geïrriteerd riep ze uit; "Had je me niet even kunnen roepen!". Ik begreep haar niet meer. "Heb je trek in Asperges?" zei ze. "Nu op dit tijdstip?" zei ik verbaasd. Het bleken chocolade asperges te zijn van de banketbakker. Ze smaakten heerlijk. Een bruin staafje met witte top. "Zuig er maar even op" zei ik gekscherend. Ze nam er één tussen haar volle lippen. Het maakte mijn dag weer goed. |