Bathmen

     

    Wat is de overeenkomst tussen de dorpjes Bathmen, Hengevelde en Reutum? Ze liggen alle drie in het Oosten van ons land. Er is een nog veel minder voor de hand liggende overeenkomst; er is in alle drie een Klumperstraat. Het gaat niet om een bekende Nederlander maar slechts om het nevenberoep van een schaapherder; de klompenmaker. Er is nog een overeenkomst, de drie dorpen liggen in het Oosten van Nederland, dus vlakbij Duitsland. Het woord Klumper klinkt in het Duits als 'Kloemper.' Het zou dus van origine een Duits woord kunnen zijn. In Bathmen was ik op zoek naar een camping en ineens zag ik een straatnaambordje; 'Klumperstraat'. Ik kom mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen, stopte met fietsen en keek in de straat. Een klein, somber straatje met rijtjeshuizen uit de jaren zestig. Niet echt een straat om trots op te zijn. Maar ik had geen tijd te verliezen, het was al half zes en ik moest nog naar de Boerencamping die vijf kilometer buiten Bathmen lag.

    Ik kwam in een doolhof van kleine boerenweggetjes terecht die mij dwars door de weilanden van de Achterhoek leidden. Bathmen ligt in Overijssel en valt eigenlijk net niet meer onder de Achterhoek in Gelderland. Het landschap rondom de stad Utrecht is mij vrij bekend en geliefd en ook de het frisse groen in Noord-Holland laat mij niet onbemind, Het woord dekt de lading niet bij de idylle die men 'de Achterhoek' noemt, Het eindeloos gevarieerde landschap in talloze tinten groen en bruin. De stilte en het zachte geruis van de bomen langs de oude boerenpaadjes. De slagschaduwen voor de avond schemering, het felle zonlicht in de vroege morgen zonder een mens te hebben gezien. Als men deze schoonheid, een metafoor voor de liefde zelf, 'de Achterhoek' noemt... spreek ik dat woord alleen nog met respect uit.

    De Boerencamping. Een grote schuur deed dienst als een huiskamer met een televisie, een bank en koelkast alles wat men niet in de gemiddelde tent kan vinden. Inclusief een grote xylofoon. Vermoeid nam ik plaats achter een grote tafel waar ik mijn fiets kaart bestudeerde. Er kwam een grote man binnen die mij niet groette. Een voorteken. Hij haalde kleding uit een wasmachine en verdween weer. De campingbeheerster vroeg of ik prijs stelde op een afgelegen plek voor mijn tent. 'Zo afgelegen mogelijk’ zei ik. De plek was omringd door bomen en struikgewas, een perfect hondentoilet bleek later. Na dat ik met enige moeite mijn goedkope tent van de kijkshop had opgezet, ging ik snel dineren in Bathmen. Saté met patat. Daarna besloot ik om zo snel mogelijk naar bed te gaan. Nog even douchen en tandenpoetsen voor dat het helemaal donker was. De douches waren naast de grote schuur. Ik zag een groep mensen zitten in de gemeenschappelijke huiskamer. Mijn blik zal hoogstens 3 seconden hebben geduurd, lang genoeg voor oogcontact met een boos kijkende blonde vrouw. Ik begreep meteen dat ik in deze Nederlandse huiskamer niet welkom was. In de douche hoorde ik nog zacht de klanken van een xylofoon.