Ik loop al jaren trots te vertellen dat ik het zandpad het enige leuke stukje Utrecht vind. Nu moest en zou ik "Hollow man" zien van Paul Verhoeven. Hij draaide in de bioscoop Catharijne in Utrecht. Deze bioscoop is gevestigd in Hoogh Catharijne, het winkelhart van Nederland. Als er één ding macaber en mislukt is aan Utrecht is dat natuurlijk Hoogh Catharijne. Het desolate oord is altijd een welkome, warme en droge verzamelplaats geweest voor junks en zwervers. En terecht. Temidden van dit winkelhart, bevindt zich de bioscoop Catharijne. Bij de intellectuelen die het Hooght en Springhaver hoog hebben zitten, heeft de bioscoop Catharijne een slechte naam. Er draaien alleen maar "Hollywood"  films en het publiek is jong en asociaal, schreeuwt en gooit met blikjes bier tijdens te voorstelling. Ik ging daar dus gewaagd alleen naar binnen. Allemaal kinderen van onder de twintig. Ze moesten inderdaad keihard lachen om komische trailers van idiote lachfilms. Ik voelde me weer een bejaarde man. Op het toilet werd ik toch wat nerveus toen daar enkele gevaarlijk uitziende jongeren stonden te “onderhandelen”. Een week later wilde ik ineens weer naar die bioscoop. "Scary movie" een persiflage op griezelfilms, in Amerika een groot succes. Dit keer in Catharijne 3, een klein zaaltje. Opnieuw stampvol met alleen jongeren. Allerlei culturen en kleuren naast elkaar en in de pauze werd er Turkse muziek gedraaid. Het personeel in de bioscoop was ook jong en deed hard hun best  iedereen in de pauze van drankjes te voorzien.  Rondom de bar leek het een beetje op een zeventiger jaren discotheek. Naast mij zaten twee jonge meisje met brilletjes. Ze zagen een jongen met een krankzinnig grote doos popcorn binnenkomen. "Die heeft honger" mompelde er eentje. Ik vond ze beetje zielig met hun brilletjes en ik zag mezelf als een vader figuur met een bril. Ik liep de bioscoop uit en kwam in het trappenhuis naar Hoogh Catharijne terecht. De meisje met brilletjes liepen voor me de trap af. Met hun hoge hakken en netkousen waren ze ineens niet meer zo kinderachtig. Allerlei nieuwe bioscoop gangertjes liepen ons tegemoet. Plotseling pakt één van de bebrilde meisjes haar jas. Zwaait deze over de hoofden van kinderen op de trap en begint angst aanjagend te gillen. De kinderen schrokken enigszins en keken haar verbaasd aan. De twee meisjes met brillen kregen de slappe lach en ik liep het groot winkelcentrum weer in. Hartverwarmend, Catharijne.