In een ruimte vol acteurs had ik 50 euro uitgeleend aan de vriend van actrice Jacqueline. Hij wilde het terug betalen in "Loesje tegoed bonnen". Die bonnen kende ik niet, ik wilde echt geld zien. Er ontstond een geladen stemming. Er werd mij verzocht niet te zeuren over het geld en de "Loesje tegoed bonnen" gewoon te accepteren. Regisseur Donald wilde de boel wat bedaren door tegen mij te zeggen dat je deze bonnen overal kunt inwisselen. Dit werkte bij mij als de spreekwoordelijke lap op een rode stier. Ik begon te schelden en met iedereen ruzie te maken die tegen mij was. Ik ging bijna op de vuist met de vriend van Jacqueline. De zaal was in rep en roer. Uiteindelijk werd ik tot rust gemaand door wat dames. Eén daarvan was de roodharige Colette. De acteurs waren woedend. Ik kon mijn lidmaatschap bij de groep wel vergeten. Jaren geleden heb ik ooit iets kort met Colette gehad. We zijn niet echt als "vrienden" uit elkaar gegaan. Nu lag ik uitgeput op de houten toneelvloer. Iedereen was kwaad. Colette lachte niet vaak naar me, maar nu masseerde ze glimlachend mijn voorhoofd. Colette was in Control. |