|
Het was een zonnige maar wel koude februari dag. De Ferdinand Bolstraat was totaal opengebroken wegens werkzaamheden aan de Noord-Zuid lijn. Op een heleboel plekken in Amsterdam is het goed mis. En nu ook nog het Stedelijk en Rijksmuseum dicht wegens renovatie. Een vreemde sfeer. Maar wel een lekker frisse zon. Ik passeerde de 1e Jan Steen straat. Ineens viel het me op dat het een lichte, brede straat is. Heel wat beter dan het smalle, hoge van de Gerard Dou of de Govert Flinckstraat. Ik heb wel iets met de straatnamen van "de Pijp". Het zijn allemaal schilders. Wereldberoemde schilders wel te verstaan. Schilderkunst, de enige kunstvorm waarmee Nederland echt bekend is geworden, en terecht. Aan beide kanten van de Ferdinand Bolstraat was een heel, klein stukje voetpad over, aan de zijkant door houten schotten afgezet. De voetgangers konden zich maar met moeite door het smalle gangetje heen duwen. Een meidje van een jaar of achttien met enigszins alternatief uiterlijk, wilde toch persé fietsen. Kan je niet lopen?" zei een vlotte jongen met half lang haar. Het toch wat arrogante meidje reageerde nauwelijks en wil gewoon doorfietsen. De man met de half lange haren hield haar nu tegen aan haar armen. Het meidje begint te schreeuwen; "Blijf van me af, eikel!". De man sputtert nog iets van; "Jij mag hier niet fietsen". De omstanders namen geen notie van dit ruzietje. De jongeman gaat verder, het meidje loopt achter hem met haar fiets naast haar. Net een leuk, jong stelletje. |