Al Pacino is Al Pacino. "The Godfather" is "The Godfather". Maar Al
Pacino is niet The Godfather. Al Pacino is Al Pacino. Marlon Brando, Robert
Duvall, F.F. Coppola, regie, Nino Rota, muziek, Mario Puzo, boek, Diane
Keaton, John Cazale, Bobby de Niro, en James Caan. Een cast die alleen
in je fantasie mogelijk is. Al Pacino was begin twintig. Ik heb veel acteurs horen
zeggen dat je Shakespeare alleen kan spelen als je heel wat levenservaring
hebt. Nu, The Godfather lijkt niet op Shakespeare. The Godfater is Shakespeare.
Met name in deel twee, waar ook de broer het onderspit moet delven door
de grillen van Mike. Michael is koning. In deel drie wordt het koningsdrama
op mondiaal niveau getrokken. Jammer dat het scenario nergens op lijkt.
En dan nog de miscasting van Coppola's dochter. Het fotorealisme is een
stroming binnen de schilderkunst die zich kenmerkt door het zo natuur getrouw
afbeelden van (amerikaanse) voorstellingen, meestal gesitueerd in de jaren
vijftig. Een soort geschilderde foto's dus. Dat lijkt saai, maar dat is
het niet. Een man als Don Eddy heeft veel old timers geschilderd in een
zonnige omgeving. Zo perfect, dat een dergelijke sfeer bijna surrealistisch
wordt. Dit "sfeertje" was ook aanwezig in deel twee. Michael in florida,
hij ging op bezoek bij Hyman Roth. Het was zonnig en ze reden in old-timers.
Logisch, het speelde zich af in midden jaren vijftig. En dan het onderkoelde
spel van Al Pacino. Wat een contrast. Onlangs zat ik een amateur toneel
groepje. Mijn mede acteurs waren zoals dat heet "pretensieus". Een soort
elitair kapsones. "Heb jij toen dat toneelstuk gezien" "Nee, maar ik heb
wel het script gelezen". "Goed hé". In die tijd werd ook "The Godfather"
herhaald. "Allemaal kijken vanavond kijken, zei ik nog. "Nee, niet goed,
met dat paardenhoofd, te bloederig". Ik kwaad. Niet kwaad, woedend. Alsof
ze een familielid beledigde. "Shakepeare is zeker ook niks, zo bloederig"
zei ik nog (goedkoop) sarcastisch. Mensen weten niet wat acteren betekent.
Acteur is geen vak, net zoals componist geen vak is. Wat Al Pacino doet
is ook niet echt "acteren". Hij is in een ander soort bewustzijn. Maar
dan niet aangeleerd. Het is een soort totale concentratie, waarbij het
mooiste in mensen naar bovenkomt wat ze in zich hebben. Natuurlijk, een
man als Tom Cruise probeert dat ook, maar het lukt hem niet. Toch niet
genoeg aanleg. Thom Hofmann heeft vaak besloten dat iedere acteur minstens
één keer per jaar naar de "The Godfather" moet kijken. Tja....... |
