Het Onbesprokene Onbesproken laten



    Ik heb een half jaar stage gelopen bij drukkerij van Gruzel. Het was op een industrie terrein in Amsterdam Sloterdijk Ik moest leren "calculeren". Mijn mentor Frank was dik, had een witte huid en vlas, vettig haar. Aan de receptie zat een meisje, Chantal. Altijd in het zwart gekleed. Goed gevuld op de juiste plekken. Hoe hoger de persoon in rang was, hoe charmanter Chantal werd. Tegen mij opvallend kortaf. Frank had een leuk en geanimeerd gesprek met haar. Dansend van vreugde stond hij tegen de receptiebalie aan te rijen, terwijl zijn tong steeds meer in het diepe decolleté van Chantal hing Uiteindelijk zei hij lachend; "Ik ga nu naar het toilet want ik moet nu even "........" *). Ik vond zo een verschrikkelijk vies idee dat Frank de schone Chantal vertelde wat hij op het toilet ging doen. Ik zag ineens de dikke, witte kont van Frank vlak voor me. Alsof of hij zichzelf nu volledig belachelijk maakte zodat ik last kreeg van plaatsvervangende schaamte, terwijl zij mijn aanwezigheid niet eens hadden opgemerkt.


    Ik liep over het festivalterrein van de theaterkermis de Parade. Het was een zonnige, zondagmiddag. Overal terrasjes op heuvelachtige stukjes gras. Een vlotte, linksige man ging de luier verschonen van zijn kleine baby. De man legde vrolijk en trots het kleintje op de grond. Alle voorbijgangers, in dit geval honderden mensen op de stampvolle Parade, konden zien hoe hij de luier verwisselde... Een luier vol bruine "....." *) wel te verstaan. De mensen leken er geen notie van te nemen. Die wel er na keken, leken juist vertederd en hadden eerder bewondering voor deze jonge vader. Ik ben gek op kinderen, dat meen ik serieus. Maar deze moderne man had natuurlijk gewoon ergens achter een Parade tent het kind moeten gaan verschonen.


    Iedere ochtend zet ik mijn fiets in de fietsenstalling onder het station bij Hoogh Catharijne. Buiten voor de stalling staan honderden fietsen tegen de muur. Veel daarvan worden gestolen, of weggehaald door de Politie. Ieder ochtend kijken de fietsers me aan met een gezicht van "Ja, wij zijn ook zielig dat we vroeg op moeten om te gaan werken". Om 7.50 ben ik nog niet helemaal wakker. Wat er precies gebeurd 'registreer' toch net wat minder goed. Ineens zag ik een man half naakt! tegen de muur aangeleund, midden tussen de fietsen. Iedere voorbijganger kon hem duidelijk zien staan. Vreemd. Toen ik vlak langs fietste zag ik pas wat de man aan het doen was. Hij stond op straat te "....." *) Een groot stuk WC papier, bruin gekleurd haalde tussen zijn benen door en gooide het op de grond. De fietsers die voorbij kwamen zeiden er niets van. Durfden er waarschijnlijk niks van te zeggen. Ik ook niet Een paar meter verder daalde ik gewoon, zoals iedere dag, de trap af naar de fietsenstalling. Even was ik nog in de veronderstelling dat er commotie zou ontstaan onder het personeel, ze leken van niets te weten.


    *) Ontbrekende woorden zijn op te vragen bij de redactie