De Oranje trein "Rijkaard is een God" bleef ik tot vervelends toe herhalen. Ik was zo trots op de Amsterdammer Frank Rijkaard, daar hij deze avond FC Barcelona de Europa Cup had laten winnen. Vlad deed zijn balkondeuren wijd open en riep keihard naar buiten; "Rijkaard is een God!" zodat de hele Jacob van Lennepstraat het kon horen. Vlad dronk bier en had voor mij ook nog wel een blikje. Na enige tijd kwam hij ook nog met een bord Sateh stokjes aan. Ik was blij verrast. "Ja, ze zijn 30 cent van de Euroshopper" zei Vlad. "Is de Euroshopper een winkel?" vroeg ik. "Nee, ze liggen in het vriesvak bij Albert Heijn". "Hmmm klinkt goed, maar als ik die dingen haal wordt ik veel te dik". Vlad heeft een peperdure elektrische gitaar. Iedere keer als ik bij hem kom speel ik dezelfde 'The Cure' akkoorden. Iedere keer blijft hij dan geinteresseerd luisteren Vlad is eigenlijk een hele goede gastheer. Netjes bracht hij me naar de tramhalte. "Ik moet op tijd weg want anders mis ik de laatse trein van 23.47, daarna begint het nachtnet". De tram was binnen enkele minuten op Amsterdam CS. Op perron vijf verscheen een oranje trein. "Vreemd. Zo een hele trein in die kleur vanwege het WK?" dacht ik nog. In de trein kwam een man in een kostuum tegenover mij zitten. Hij stonk wel erg naar de drank en keek wat somber. Naast mij nam een oudere man met een snor plaats. Hij sprak een Arabisch klinkende taal tegen andere mannen met snorren verderop zaten. Achter mij zaten twee Corpsmeisjes met een zwaar kak accent luidruchtig te kwekken. Ik ging fanna de Metro lezen. Plotseling begon de nette man tegenover mij te kotsen. Overal spoot de kots in het rond. Over zijn nette pak, over de de plastic bankjes op de grond maar net niet over mij. Ik liep snel de coupé uit naar het gangetje bij de WC. Ook de Corpsmeisjes en de Arabische ogende man waren gevlucht. De meisjes hadden de grootste lol; "Ik kan hierj echt niet tegen!" zei er eentje. Zodra de coupédeuren even open gingen kwam de stank kwam ons direct tegemoet. "Do not laugh about this" sprak de man met snor tot de Corpsmeisjes. "You don't know what is wrong with the man" De meisjes gaven hem gelijk. "Would you laugh about the situation in Iraq?" Ze gingen nu in de verdediging. De discussie stopte vanzelf. Een andere man met snor verscheen in het gangetje. "You forgot the box of your glasses" zei hij tegen me. Ik liep snel weer de coupé in en pakte mijn brillenkoker. De man die net had gekotst keek nu nog somberder voor zich uit. In Utrecht verliet ik zo snel mogelijk de trein. Het regende keihard en behoedzaam remde ik voor de kleine keien bij de Catharijnesingel die spekglad worden als het regent. Ik had geen behoefte aan nog meer onverwachte verassingen.