Reliable as the weather ‘Rolf is as reliable as the weather’, Emma once stated. Een Engelse uitdrukking die mooi klinkt, maar niet voor Emma. Ze zag haar lover bijna nooit. ‘Still I have strong feelings for Rolf’. De roodharige Emma woonde tijdelijk bij mij in de flat. Ze was een echt Londens meisje. Nodigde me vrijwel iedere dag uit voor 'Tea' en kwam regelmatig kookspullen bij mij lenen. Dat was geen probleem, ik kan toch niet koken. Dit keer vroeg zij of ze bij hoge uitzondering een vriendin in Engeland kon bellen. Dat mocht. Eigenlijk mocht ze alles, maar het gene wat ik zo graag wilde was ‘out of the question’. De telefoon ging over, er nam niemand op en plotseling barstte ze in tranen uit. Ik wilde haar graag troosten. Ze legde haar hoofd twee seconden op mijn schouder en rende daarna snel naar beneden. Op mijn verzoek kwam ze boven thee drinken. Haar mascara was doorgelopen, als een zwarte veter over haar zachte, witte wang. Ze keek nu heel lief. Emma ging terug naar Londen. Vlak voor haar vertrek nam ik haar mee naar een Mexicaans restaurant. Daar heb ik mijn liefde voor haar opgebiecht. Ze werd woedend, ‘she just ordered a salad’ en heeft de hele avond niets meer gezegd. De volgende dag mocht ik nog wel haar band plakken. Via Pierre Langhout heb ik later eens een driedaagse reis naar Londen geboekt. ‘Kijk, hier woonde Charlie Chaplin’ zei de buschauffeur. Een lange, armoedige straat in een trieste buurt. Heel anders dan de romantische vaudeville omgeving waarin ik de heilige Chaplin in mijn fantasie had zien dansen. Dat hele Londen deed me weinig. Het kaartje met ‘thank you for being a nice neighbour’ met het adres van ‘Emma Wallace’, was toen allang verdwenen bij het oud vuil.