In de rosse buurt, waar ons hoofdkantoor is gevestigd, heb je snel een bijnaam. Ik vond Ruben in het duistere Ede, haalde hem daar weg, nam hem onder mijn hoede en al gauw werd hij hier het “ ‘t Lijk”  genoemd. Die Ruben is een jongen met veel verborgen talenten. Hij liet en laat me nog steeds dingen zien waar ik zelf nooit aan had gedacht .Een inspirerend kereltje. Bij hem zou je wellicht aan necrologie denken (red. iemand die sex heeft met overleden personen) maar nee hij heeft iets met fetisjisme (iemand die opgewonden raakt van allerlei voorwerpen die niks met sex te maken lijken te hebben). Ik moest daar in het begin niks van hebben maar het blijkt een geweldige groeimarkt

Ruben is nog jong, daar kan ik heel goed inkomen, maar dat betekent niet dat hij grapjes met mij kan uithalen. Ik geef hem veel vrijheid, maar op het juiste moment trek ik aan de touwtjes. Laatst was hij even met twee van onze mooiste gastvrouwen aan de rol. Op zich een gezonde zaak alleen hij deed het niet safe, “Ja anders voel je niks” beweerde ‘t Lijk. Ik sleepte aan zijn lange haren die kamer uit. “Wat je in je privé tijd moet jij weten maar mijn meiden doen je het veilig” riep ik.
 

‘t Lijk oogt vriendelijk, maar het is een keiharde onderhandelaar. Niet voor niks heb ik hem een topfunctie is onze organisatie gegeven. Onlangs had schele Hans nog geweldig plan voor gratis sex voor bejaarden. Ruben was daar echter op faliekant op tegen. Ik vroeg me af waarom, als de overheid maar betaald dacht ik zo. Bleek schele Hans een rus (red. politie rechercheur in burger) te zijn die op die manier ons imperium wilde binnen dringen en plat leggen. Kijk dat noem ik nou loyaliteit. ‘t Lijk en zijn mannen hebben die schele Hans even de Noordzeebodem laten schoonlikken.

Wil die gekke Ruben mij onlangs enthousiast maken voor een perforator. “Ja dit wordt een superklapper, je loopt binnen, ik zweer het je” zegt hij. “Wat moet ik nou met die dingen?” “Weet je wat het met jou is WB, je bent gewoon oerconservatief” .“Ruben er zijn grenzen, ik ben een moderne,  progressieve jongen en wil zeker niet door jou als reactionair betiteld worden”.

“Verdomme, Ruben zeik toch niet langer, je hebt hele goede ideeën maar dit slaat nergens op”. Ik wil die rot perforator niet meer zien!  “WB luister dan toch, het gaat om sex en geld, precies wat jij wil. Ik heb je toch uitgelegd wat fetisjisme betekent. Er is een nieuwe doelgroep, ik weet waar ik over praat. Deze apparaatjes worden als zeer opwindend ervaren!” schreeuwt het Lijk.

“Okee ik geef het op” zegt WB vermoeid. “Goed zo” zegt het Lijk. “Weet je hoe we die dingen gaan verkopen? Via e-commerce de nieuwe distributie methode voor dit soort spul. En ik nog een verassing, ik straal ze ook nog in”. “Ingestraalde perforators?” Wat ben je allemaal van plan? Heb je dat soms ook in Ede geleerd? Ik geef je een kans maar als dit mislukt wil ik mijn geïnvesteerde geld terug.  “Deal” roept ‘t Lijk verrukt.

Zo gaat dat wel vaker tussen mij en Ruben. Men noemt dat ook wel brainstormen. Die perforators hebben het trouwens heel goed gedaan. Ik heb  nu al een optie voor 5000 stuks in Japan. Voor fl. 3000,-per stuk wel te verstaan. En dat dankzij een partijtje stoeien met ‘t Lijk. Hij mag bij wel een borreltje komen drinken. Op de toekomst!