Voor de ontbossing
Na de ontbossing





    Het drama van de Spoorbrugheuvel


    Een baken van rust, het mooiste plekje van Utrecht, de spoorbrugheuvel.
    De beklimming is net zo stijl als de heuvels in de Provence. Mijn stukje ' Zuid-Frankrijk', een paar seconden wilde natuur, onder de rook van Lage Weide.
    Op een zomerdag zag ik een hagedis lopen die normelitair alleen op de krijtrotsen bij Vaals zijn waar te nemen. De beloning is het zicht vanaf de oude Demkaspoorbrug over het Amsterdam- Rijn kanaal. Iedere rijnaak heeft haar eigen naam. Volgens de legende is de naam van het schip bepalend voor het lot van de perspoon die er op dat moment naar kijkt. Een rijnaak genaamd 'Vertrouwen' heb ik ooit zien varen, maar op de dag dat ik haar echt nodig had heette ze 'Rotterdam'. Sindsdien hecht ik niet zo veel waarde meer aan de naam van een boot.Welnu, hoe groot was mijn schrik en verontwaardiging op de dag dat nagenoeg alle bomen waren omgehakt! Mijn favoriete stukje Utrecht bestaat niet meer. De reden laat zich raden. Veiligheid? Misschien is de Gemeente bang dat een argeloze fietser een tak op het hoofd krijgt? Wat ook de reden mag zijn, het is een ramp. Er is niets meer aan te doen.