De politieagent en het meisje uit de exorcist Mijn vaste supermarkt is onlangs verbouwd, alles ligt nu ergens anders. Het kostte me enige moeite om iets terug te vinden. De kassa's waren ook veranderd en leken groter. Een caissière had stijl roodhaar en een licht pokdalig gezicht. Een geheimzinnige glimlach. Het meisje uit de exorcist. Door de nieuwe neonbelichting viel ze nog meer op. Ongemakkelijk voelde ze aan haar kin. Ik wilde graag door haar geholpen worden, al moest ik daardoor langer wachten. Toen ik voor haar kassa stond vroeg ze iets. Ik kon haar niet verstaan. Ze klonk vriendelijk. Ik had een rare stem verwacht. Het ging om mijn bonuskaart. Ze was vrolijk en tevreden en ineens buitengewoon aantrekkelijk. Achter me stond een politieagent. Een reusachtige kerel van minstens twee meter met een vriendelijke blik. Zijn dienstwapen was nu binnen mijn handbereik. Zijn macht grenzeloos. Ik keek naar zijn boodschappen. 'Een magnetron maaltijd en twee bruine bolletjes‘ De confrontatie was nu nabij. Ondanks zijn pistool was de agent kansloos tegenover het meisje uit de exorcist. Met één blik kon ze hem alle hoeken van de supermarkt laten zien. Toen het eindelijk zover was gebeurde er niets. Er werd gewoon afgerekend. De enige demonen die nog overbleven, waren de demonen in mijn hoofd. Die men ook wel fantasie noemt.