|
De moeder bestelde ijsjes voor haar kinderen. Ze schreeuwden van vrolijkheid. Het was een knappe, blonde vrouw van begin dertig met een doorschijnend, gebloemd zomerjurkje. Ze had twee dochters, Popkes gelijk van ongeveer drie en vier, die zo hun eigen eisen en wensen hadden. Ook tijdens het afrekenen bleven de kinderen keihard pratend om aandacht vragen. De moeder zei; "Ja, dit is tenminste echt Italiaans ijs". IJssalon Tofani staat bekend om het authentieke, Italiaanse ijs en de gezellige sfeer. Aan de witte muren hangen grote, zwart-wit foto's van Italiaanse steden. Ik bestelde een hoorntje en een kleintje zei; “Hij heeft slagroom dat wil ik ook”. “Andere keer” zei moeder. Ik besloot buiten op het terras te gaan zitten. Tofani is een begrip in Amsterdam. Het is gevestigd aan de Kloveniersburgwal. Als kind kwam ik er ook vaak met mijn moeder. Mijn grootouders woonden op de Kloveniersburgwal en hadden daar een groentewinkel. Meneer Tofani kwam met enige regelmaat in de zaak. Hij had natuurlijk een Italiaans uiterlijk maar praatte plat Amsterdams, wat ik een opmerkelijke combinatie vond. Het stukje gracht vanaf de Damstraat naar Nieuwmarkt is in de loop der tijd een geliefd stukje geworden. In mijn jeugd, was de Kloveniersburgwal een 'gewone' rustige gracht waar ook nog ‘echte Amsterdamse arbeiders’ woonden. Nu is het een trendy, anonieme puinhoop.Veel mooie mensen paraderen stoer over mijn stukje verleden. De vrouw met twee dochters liep naar buiten. Op strenge toon riep de moeder "En nou allemaal rustig!". Eén van de kleintjes begon te huilen. Moeder had een apart soort klein, model bakfiets. De twee kleintjes werden in de bak getild. Ik keek, de jonge moeder voelde zich duidelijk bekeken en werd onrustig. Ze wilde kordaat wegfietsen maar kwam niet ver want de fiets zat op nog op slot. Daarna lukte het wel en ze gingen op in de hippe, lente massa. Een andere moeder met twee kleintjes op een fiets naam haar plaats in. Hoe de 'dames' elkaar op de hoogte houden zie ook de volgende pagina ;-) |