|
Ik woon nu op twee hoog in een flat. Het is een hoekwoning en ik heb als één van de weinigen een "eigen opgang". De flat is vrij nieuw, maar toch erg gehorig. Als mijn Roemeense onderburen ruzie hebben kan ik ze duidelijk verstaan. Begrijpen doe ik ze niet. Mijn bovenbuurman woont in bij zijn bejaarde moeder. Van deze mensen hoor ik nooit iets. Als ik ‘s ochtends om 7.45 de deur uitloop kom ik regelmatig mijn bejaarde overbuurman tegen die een paar meter verderop aan de gang woont. Het is kalende man en heeft zijn resterende bruine haar met brillantine naar achteren gekamd. In een joggingbroek, slippers en t-shirt gaat hij elke dag zijn krant beneden ophalen. Hij praat niet zoveel en zegt netjes iedere ochtend "Goedemorgen". Soms zegt hij wel eens iets over het weer, maar daar houdt het ook echt mee op. Ik heb er wel bewondering voor dat deze gepensioneerde man zo vroeg op staat, terwijl hij net zo goed in zijn bed kan blijven liggen. Nu heeft hij de eigenaardige gewoonte zijn vuilniszak twee dagen van te voren in de gang te zetten in plaats van buiten op straat. Ik loop daar dan elke week langs en verder interesseert het mij totaal niet. Nu gaat dit al maanden goed, totdat ons zeeklimaat veranderde in een landklimaat. Ook in de gang van mijn flat wordt het dan te warm. Zijn vuilniszak begon te stinken. Ik rook het door de hele gang. De anderen buren roken het ook maar vonden het niet nodig om er iets van te zeggen. De temperatuur bleef maar stijgen en op de bewuste morgen was er extreem veel zon in mijn huis. Ik open niets vermoedend mijn voordeur. Zie ineens gebruikte koffie zakjes, platte melkpakken, verrotte sinaasappels en meer op de normaal zo smetteloos witte tegels liggen. Midden in die troep zit mijn buurman op zijn knieën met een stoffer en blik alles op te vegen. Bezweet, zijn brillantine haar langs zijn gezicht gevallen. Zijn joggingbroek is helemaal vies. Ik moet hem wel passeren en zeg; "Kan ik u nog ergens mee helpen?" De buurman durft mij niet in recht in de ogen te kijken. "Euh, nee hoor dat is niet nodig". Ik ga zoals iedere dag met de lift naar beneden. Ik heb daarna nooit meer een vuilniszak op de gang gezien. |