Dineren volgens het protocol Voor de gelegenheid had ik speciaal mijn nieuwe donkergrijze kostuum gecombineerd met een oranje polo. Een taxi bracht me voor de deur van Station WTC. Nagenoeg een Koninklijke aftocht. Ik was ruim op tijd voor mijn trein naar Utrecht en besloot nog snel een Whoppermenu te bestellen met twee kuipjes fritessaus. Dat zou ik wel even opeten binnen 10 minuten. De Burgerking was stampvol, mijn eettafel was de bovenkant van de vuilnisbak en ik werd omringd door jonge mensen. Ik nam me voor om heel netjes te eten. Na enkele minuten zat er een dikke klodder mayonaise op mijn ruw wollen, donkere revers. Ik liep snel naar de counter voor wat servetten, veegde snel de fritessaus van mijn colbert, maar moest mijn uitgescheurde zak patat achterlaten. Toen ik terug liep naar de vuilnisbak zag ik een blond meisje ongegeneerd uit mijn zak patat eten! Net als die brutale spreeuw die aan de Oude Gracht de gevallen resten van mijn pizzabroodje verorberde. Een gezegde luidt; 'Wat ze bij jou doen, doen ze ook bij een ander'. Mijn existentiële vraag is; 'Doe ik ook, wat ze mij aandoen?' Ik zie mezelf niet snel hun achtergelaten patat staan opvreten. Haar vriendje zei; ‘Die patat is van de meneer daar’. Het meisje liep ongeïnteresseerd weg. Even later stapte ik in een vrijwel lege treincoupé.