Tar Palantir Adjust De laatste maanden waren roerige tijden voor WB. Zijn vrouw Filiz is
terug naar Turkije. Het project “Big Sister” sloeg minder aan dan hij had
verwacht. “Het Lijk” is als een dief in de nacht, spoorloos verdwenen…
WB slaapt er niet minder om. “Je moet proberen van niets, iets te maken.
Vandaar ook dat ik mogelijkheden zie in “de leegte”, zegt WB
ineens geheimzinnig. “Ik heb altijd een zwak gehad voor abstract, maar
tot voor kort was dat beperkt tot schilderijen. Het blijkt dat ook denken
aan niets geld op kan leveren”. WB die aan niets denkt? Is WB soms ziek?
“Nee, nee verre van dat” lacht hij voluit. "Ik heb nu een nieuwe partner.
Hij is eigenlijk meer dan een compagnon. Hij is een vriend en meester tegelijk.
Zijn naam is Tar Palantir Adjust.” Op zakenreis naar India ontmoette ik
hem in het vliegtuig. Hij kwam meteen ter zake “Wat is ware het doel van
uw reis”. Ik zei niets vermoedend: “Och, ik wil gewoon rijk worden?” Waarop
hij antwoordde “Van ziel of van lichaam?” “Weet ik veel, allebei” antwoordde
ik. “Daarvoor hoeft u niet naar India” zei Tar plechtig. Hierna zijn we
in gesprek geraakt en dat zijn we nog steeds".
Het Zen-Germanisme Tar Palantir Adjust heeft twee klassieke leerscholen weten te combineren.
Hij noemt het “Zen-Germanisme”. “In een vorig leven was ik een Sjamaan
(red. medicijnman) onder de Germanen, maar dan wel met een Oosters “smaakje”…..
WB weet niet goed wat hij hier mee aan moet. “Al die ouwe hocus-pocus zegt
me niks”. Toch heeft WB een zwak voor meditatie. “Ik heb de laatste tijd
al zo veel aan mijn hoofd”. Natuurlijk heeft al die belangstelling voor
New Age WB’s commerciële hart ook niet onberoerd gelaten. “Ik zie
nieuwe mogelijkheden waarin anderen hebben gefaald. Spirituele breedband
voor iedereen. De elektronische snelweg naar een nieuw hoger bewustzijn!”.
WB’s ogen lichten op bij het zien van zoveel mogelijkheden. “Ja ook een
visionair heeft rust nodig WB” onderbreekt Tar. Het is tijd voor meditatie”
Schoorvoetend laat WB alles over zich heen komen. “Tijd is geld, niet waar?”
De ware Goden “Wij zijn het contact met de natuur verloren. Door de levenswijze van
de Germanen te begrijpen, leren wij ons zelf beter kennen.” aldus Tar.
Een oude Germaanse legende vertelt het verhaal over een zeer wijze Sjamaan
met een donker uiterlijk die er plotseling was. Niemand wist waar hij vandaan
kwam. Hij had een vreemd accent en hij heeft de Germanen onder meer het
mediteren bij gebracht. Ze hadden veel respect voor hem. Nu jaren later
hebben we door veel studie bergrepen dat het een pelgrim was afkomstig
uit India. Hij had een voettocht van 3000 kilometer achter de rug”
verteld Tar. “Hmm, leuk verhaal. Maar euh wat vind jij nou eigenlijk
van mijn Piet Mondriaan? Dat was toch ook een meester?” zegt WB. “Mondriaan
is nou typisch een produkt van deze tijd” aldus Tar. Het werk straalt alleen
maar een kille leegte uit. Hij haalde zijn inspiratie onder meer uit New
York. Het bolwerk van de massa maatschappij. Het vernietigende westerse
imperialisme” haalt Tar fel uit. “Met jouw praat ik niet meer over moderne
kunst. Dit schilderij is voor mij het toppunt van schoonheid. En de waarde
is ook al onbeschrijflijk” zegt WB. “Maar hoe zit het dan met Prince? Die
moet jij zeker ook niet? “WB maak je geen zorgen, Prince is een God” zegt
Tar. “Pfff, gelukkig maar dan” haalt WB opgelucht adem.
De Confrontatie “Dit zijn nou die goede oude hol bewoners waar jij het de hele tijd
over hebt. Aardig waren ze hé?” glimlacht WB sarcastisch. “Ja, leuk
hoor om één of ander plaatje uit een verouderd stripboek
te halen en mij daar mee te pesten” zegt Tar. “Heb je nog meer van de nare
grapjes in petto? Maar WB je kan zeggen wat je wil ze waren wel eerlijk.”
verdedigd Tar. “Tja, ik ben ook wel direct, maar ik hou niet van mensenvlees.
Ik heb toch zo mijn twijfels over die oermensen. Volgens mij was het maar
een gewelddadig volkje”. zegt WB. “Maar dan alleen redevol geweld hé!
ageert Tar. De Germanen waren geen kannibalen. Bij een stammen oorlog viel
er wel eens een dode, maar meer dan een kwajongensvechtpartij was het eigenlijk
niet. Niets vergeleken met al die zinloze doden die er tegenwoordig vallen.”
zegt Tar. “Het zal allemaal wel, maar geef mij maar een toilet met schoon
WC papier en veeg jij je kont maar af aan boomschors, ha ha” lacht WB voluit.
De onmogelijke combinatie “Tar, ik vertrouw je volledig maar hoe moet ik nu geld gaan verdienen
met al die wijsheid? Mijn specialiteit is de betaalde liefde en hier zie
ik weinig brood in, eerlijk gezegd” zegt WB ongeduldig. “Och WB, je hebt
het zelf al gezegd, de sleutel ligt op de elektronische snelweg”. aldus
Tar. “De Germanen waren een losbandig volk. Het oudste beroep ter wereld
hebben zij min of meer uitgevonden. Behalve jagen en eten hadden zij ruim
de tijd om uitgebreid de liefde te bedrijven. Daar kunnen wij echt een
voorbeeld aan nemen” aldus een bevlogen Tar. “Leuk volkje toch wel. Maar
hoe combineren we dat nou met breedband?” vraagt WB zich af. “Gebruik nou
toch eens je fantasie. Wij gaan door waar anderen gefaald hebben. Niks
geen communes in Amerika, ook geen peperduur gebouw aan de Prins Hendrikkade.
Middels het internet organiseren we “Zen-germanistische” groepssessie’s.
Bij voldoende belangstelling huren we een ruimte. Een paar van jouw gastvrouwen
erbij vermomd als linkse meisjes, de pret kan beginnen en het geld stroomt
binnen” aldus een een vooruitziende Tar. “Tar Palantir Adjust, je bent
geweldig” roept WB uit.
De levende Aap “Tja, dat is een Aap, dat zie ik ook wel” zegt WB. “Dat schilderij heb
ik ooit van een vrindje gekocht, een zekere István Tóth.
Een schilder van Hongaarse kom af. Ik dacht ach leuk voor in mijn slaapkamer”
aldus WB. “Dit is nou een geweldig schilderij dat ademt. Het leeft. Het
heeft werkelijk een zeer bijzonder oer-oud Aura” zegt Tar. “Als wij ons
echt concentreren komt dit donkere landschap tot leven en worden wij onderdeel
van het schilderij”. “Beste Tar ik ga een heel eind met je mee maar dit
slaat werkelijk nergens meer op” verzucht WB. “Kom op WB doe je best, concentreer
je”. Opnieuw laat WB zich overhalen.
Het wonder van de 2e Jan Steenstraat De momenten die volgen laten zich nauwelijks beschrijven. Terwijl Tar
en WB zich concentreren straalt er plotseling een fel licht uit het schilderij.
Zij lijken zich er niet van bewust. Het ware tijdreizen is voor hen begonnen….
“Zaku ma flata menna, menna”. En dan volgt er stilte. Eindeloos lijkende
duisternis. De geur van verbrand hout. WB voelt zich veilig. Warm. Geen
geldzorgen, helemaal geen zorgen meer. De zwarte Aap kijkt hem lachend
aan. Alles komt goed. Dan voelt hij de aanwezigheid van een vrouwelijke
gestalte. Maar zonder een duidelijk beeld van een lichaam of gezicht. Toch
is het zo opwindend, zo puur. Het archetype van de vrouw. Hij voelt hoe
haar zachte, natte lippen de zijne raken. Heel kort. Maar deze aanraking
betekent zoveel meer dan alle hete nachten in de club. Alles zou hij er
voor over hebben om van dit moment een eeuwigheid te maken. Maar dan ineens
weer de onverstaanbare taal, de hese stem van Tar. “Ledda Jedda Pedda”.
Hij doet zijn ogen open is weer terug in Amsterdam, de 2e Jan Steenstraat.
“Wat is er gebeurd? vraagt WB zich af. “Er niets gebeurd” glimlacht Tar.
Tijd voor de afwas.
Stairway to the stars Ook aardse zaken zoals “de afwas doen” zijn dingen waar WB totaal geen
moeite meer mee heeft. “Ik vind het zo ouderwets als de heer des huizes
zich hiervoor schaamt. Laat mij maar lekker rommelen”. Tar kijkt tevreden
toe. “Een spiritueel mens moet ook de tijd nemen voor zaken waar eigenlijk
alleen een gewone huisvrouw voor geschikt is”. “Nou dat lekkere Turkse
stoofpotje van Filiz mis ik ook wel eens hoor” zegt WB weemoedig. “En dat
is heus niet het enige wat jij lekker van haar vond” glimlacht Tar. Door
eens op helemaal eigen benen te staan ben je straks beter voorbereid op
de toekomst!”. “Hmm, meneertje Tar ik heb nog verassing voor je. Over een
half uurtje komen Marie-Claire en de donkere Chanel hier even bij kletsen.
Zij zullen jouw het blauw van de hemel laten zien zonder dat jij één
moment je ogen sluit” lacht WB. “Kost me dat?” vraagt Tar wantrouwig. “Voor
jou dit keer niets. Het totale niets.”
Fotografie: Dimitri Reijerman
Artwork foto's: Ronald Arie van der Zwan For inspiration: Pete Tekelenburg |